- concriminor
- concriminor, āri, ātus sum
porter plainte, accuser, blâmer.
- concriminari advorsum aliquem + prop. inf. Plaut. Mil. 2, 2, 87 : accuser qqn en racontant que...
* * *concriminor, āri, ātus sum porter plainte, accuser, blâmer. - concriminari advorsum aliquem + prop. inf. Plaut. Mil. 2, 2, 87 : accuser qqn en racontant que...* * *Concriminor, penul. corr. concriminaris, concriminari. Plaut. Blasmer aucun, et luy mettre à sus quelque cas.
Dictionarium latinogallicum. 1552.